Het station in Delft krijgt een nieuwe bestemming. Zoveel is
zeker. Als over een paar jaar de treinen ondergronds stoppen kan het huidige
station een restaurant, een meditatiecentrum of iets heel anders worden. Wat er
in komt is nog onduidelijk, maar de eerste bijeenkomst daarover is al achter de
rug. In Portugal gaat dat toch anders.
Evenwijdig aan de kust loopt daar het enkelbaans spoorlijntje.
Parallel daaraan de drukke oude verkeersweg die de kustdorpen sinds
mensenheugenis met elkaar verbindt. Ten noorden van die spoorlijn ligt de
nieuwe autoweg naar het buurland. Een tolweg met nauwelijks verkeer, maar met
een elektronische tolheffing waar dit land nog niet aan toe is. Pas twee dagen
nadat je over de weg hebt gereden mag je gaan betalen bij een kiosk in een van
de dorpen in de buurt. Romantisch als je op vakantie bent, maar niet echt
klantvriendelijk .
 |
| Het leegstaande station van Cacela, de trein stopt er nog wel |
Ook het spoorlijntje is geen drukke lijn op de laatste
Geen
probleem als de bal regelmatig over de rails rolt. De dieseltrein stopt er nog
wel, maar het station is al jaren geleden gesloten. Het is in verval en heeft
niet een tweede gebruik gekregen. Het rechthoekige gebouw heeft onder de
overkapping drie deuren die naar het perron leiden. Blauw met glazen vensters
en een bovenlicht in een gele omlijsting. Karakteristiek voor de streek. Achter
een raam hangt scheefgezakt de verbleekte dienstregeling. Nog net is te lezen
wanneer de volgende trein komt.
Dit land investeert in autowegen en dure tolsystemen. Niet
in het spoor en niet in de drukke oude verkeersweg die allebei een stevige
opknapbuurt nodig hebben. Cacela is geen Delft en deze zuidelijke kuststreek is
geen Randstad. In Delft zoeken we naarstig naar een nieuwe bestemming voor het
oude station. Afbreken kan en mag niet. Toch zijn wij er ook nog niet uit. In
Cacela wel, het station daar staat gewoon leeg.
guwie
geplaats door guwie 15 december 2013
geplaats door guwie 15 december 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten