Vrouwenwerk?

Vooral oudere mannen staan langs het spoorzonetracé de boel te bekijken. De vraag is dan of de aanleg van de tunnel ook boeiend is voor jongeren en vrouwen? Welnu, jongeren zitten op school of zijn aan het werk. Duidelijk. Geen tijd voor geslenter langs de bouw. Oudere vrouwen zie je ook nauwelijks. Dat is de generatie die nog puur huisvrouw was of in de zachte sector werkte. Techniek was niets voor meisjes.

 In Nederland werkten tot voor kort relatief weinig vrouwen buitenshuis en al helemaal niet in de technische sector. Dat moet veranderen, zo is de bedoeling. Het merendeel van de vrouwen heeft nu een baan buiten de deur, vaak overigens in deeltijd.  Maar Nederland blijft behoorlijk achter met het aantal meiden dat voor een technische opleiding kiest. Allerlei campagnes ten spijt.

Je vraagt je af of zo’n boeiend werk midden in de stad niet  precies die aantrekkingskracht heeft waar geen campagne tegenop kan.  Wie zien we in de bouwput? Eigenlijk alleen maar mannen. Zij doen hun precisiewerk vanuit een cabine. Vuil wordt je er in ieder geval niet echt van. En sterk hoef je ook niet meer te zijn. Waar zitten dan die schaarse vrouwen? In de bouwkeet of op het kantoor aan de Barbarrasteeg.  Ze bereiden het werk voor, zitten in de logistiek of " bemannen"  het communicatiecentrum.  We zien ze niet, maar ze zijn er wel.

Het boekje  van Bies van Ede “Het spook van de Spoorzone” is bedoeld om jongeren (dus ook de meiden) enthousiast te maken voor een technisch vak, bijvoorbeeld dat van installatietechnicus. “Met mijn collega’s zorg ik voor de verlichting, de vluchtdeuren en de tunnelventilatie” , aldus een van de vrouwelijke technici. “ De treinstilstanddetectie, brandblussers en camera’s nemen we ook voor onze rekening.” Als het helpt zien we straks ook gepensioneerde vrouwen gefascineerd kijken naar de bouw. Voor de aanleg van de spoortunnel zijn ze te laat. De treinen rijden dan al tientallen jaren onder de grond.

guwie



geplaatst 17 september 2012