Zingen maar

U kent dat wel. Een collega heeft een nieuwe baan en op zijn afscheidsbijeenkomst wordt hij toegezongen. Enkele creatieve medewerkers hebben op een bekende melodie een toepasselijke tekst gemaakt. Iedereen zingt mee. Maar wist u dat ook de spoorzone inmiddels bezongen is. Onlangs was er de première van het spoorzonelied dat speciaal voor de Spoorzonekerken is geschreven door dichter Arnoud van Adrichem en componist Gregor Bak. 

Een paar tekstregels van het spirituele lied gaan zo:

“Bij het station en in de Phoenixstraat, veel werkzaamheden en troep.
Delft ligt bezaaid met kabels, stenen, pompen, hekken langs de stoep.”

Met het lied willen de initiatiefnemers, zoals ze zelf zeggen, gezamenlijk een spoor van bezinning door onze veranderende stad trekken naar de toekomst toe. Een verheven doelstelling die verder reikt dan het gangbare afscheidslied voor de vertrekkende collega. Voor zover bekend is niet eerder het slopen van gebouwen, het graven van een tunnel  of het ijzervlechten van een bijpassende liedtekst en compositie voorzien.

En daar blijft het niet bij. De aanleg van de treintunnel in Delft roept  meer spirituele creativiteit op. De samenwerkende kerken houden zo nu en dan een kerkdienst waar een leek de preekstoel beklimt. Eind vorig jaar was dat Projectdirecteur Peter Gossink die vanaf de kansel sprak over zijn passie voor bouwen. Het gebeurt niet dagelijks dat de grote technische opgave  die de spoortunnel is van zoveel bezieling wordt voorzien. Een goed initiatief.

Nu al weet ik wat ons nog te doen staat: maak een tweede lied, een feestlied, dat bij de opening van de tunnel  wordt gezongen door een groot volkskoor uit Delft. Geen spirituele doelstelling, maar gewoon om de herrie, de overlast en het ongerief van je af te zingen.

guwie

geplaatst 16 februari 2012