U kent dat wel. Een
collega heeft een nieuwe baan en op zijn afscheidsbijeenkomst wordt hij
toegezongen. Enkele creatieve medewerkers hebben op een bekende melodie een
toepasselijke tekst gemaakt. Iedereen zingt mee. Maar wist u dat ook de
spoorzone inmiddels bezongen is. Onlangs was er de première van het
spoorzonelied dat speciaal voor de Spoorzonekerken is geschreven door dichter
Arnoud van Adrichem en componist Gregor Bak.
Een paar tekstregels
van het spirituele lied gaan zo:
“Bij het station en in de Phoenixstraat, veel werkzaamheden
en troep.
Delft ligt bezaaid met kabels, stenen, pompen, hekken langs de stoep.”
Delft ligt bezaaid met kabels, stenen, pompen, hekken langs de stoep.”
Met het lied willen
de initiatiefnemers, zoals ze zelf zeggen, gezamenlijk een spoor van bezinning door onze veranderende stad trekken
naar de toekomst toe. Een verheven doelstelling die verder reikt dan het gangbare
afscheidslied voor de vertrekkende collega. Voor zover bekend is niet eerder
het slopen van gebouwen, het graven van een tunnel of het ijzervlechten van een bijpassende
liedtekst en compositie voorzien.
En daar blijft het
niet bij. De aanleg van de treintunnel in Delft roept meer spirituele creativiteit op. De
samenwerkende kerken houden zo nu en dan een kerkdienst waar een leek de
preekstoel beklimt. Eind vorig jaar was dat Projectdirecteur Peter Gossink die
vanaf de kansel sprak over zijn passie voor bouwen. Het gebeurt niet dagelijks
dat de grote technische opgave die de
spoortunnel is van zoveel bezieling wordt voorzien. Een goed initiatief.
Nu al weet ik wat
ons nog te doen staat: maak een tweede lied, een feestlied, dat bij de opening
van de tunnel wordt gezongen door een
groot volkskoor uit Delft. Geen spirituele doelstelling, maar gewoon om de
herrie, de overlast en het ongerief van je af te zingen.
guwie
geplaatst 16 februari 2012
