Lei-lindes kennen we. Een rijtje lindebomen voor een kerk of in een laantje, zo gesnoeid dat ze een platte haag vormen. Aan de Spoorsingel konden we kennis maken met een zelfde techniek die was toegepast op platanen. Krap langs het viaduct en ieder jaar keurig bijgesnoeid. Lei-platanen dus. Maar ze stonden in de weg. Aan de gebouwen in de Phoenixstraat en Spoorsingel zijn spiegeltjes aangebracht. Daarmee worden eventuele verzakkingen als gevolg van de tunnelbouw gemeten. Toen de platanen eenmaal mooi in blad stonden, bleken ze dat gespiegel in de weg te staan. Kappen dus die bomen. Jammer, maar noodzakelijk. Op den duur zouden ze toch gesneuveld zijn.
Toen werd het lente, en zie: uit de korte platanenstompen die waren blijven staan, ontsproten rijkelijk jonge platanenblaadjes. Te laag om in de weg te staan en een groene sierraad langs het viaduct. Samen met de gezellige perkjes die bewoners aan de huizenkant hadden aangelegd, zag het er opeens groen en fleurig uit.
Te groen kennelijk, want begin september kwam opnieuw de gemeentelijk zaag langs. Weg met die spontaan uitgelopen plataantjes. Ze vochten een bij voorbaat kansloze strijd uit met de spoortunnel.
Te groen kennelijk, want begin september kwam opnieuw de gemeentelijk zaag langs. Weg met die spontaan uitgelopen plataantjes. Ze vochten een bij voorbaat kansloze strijd uit met de spoortunnel.
geplaatst 16 oktober 2011
Geen opmerkingen:
Een reactie posten