Geen twijfel mogelijk. Delfts blauw is weer
helemaal van deze tijd. Tot 1 september is
in het Prinsenhof de tentoonstelling “Delfts blauw, Kunst of kitsch” te
zien. En net uitgebracht: het boek “Door Delfts blauwe ogen, in de ban van een
nationaal icoon” van Trudy van der Wees . Dat is niet alles. Ik blader
toevallig door het prachtige fotoboek over Kunst & Architectuur in
Pruisen. Opeens zie ik een foto van de
eetzaal in het zomerverblijf bij Potsdam van de Grote Keurvorst Frederik Willem
van Brandenburg. Het Delfts blauw komt je tegemoet. “Meer dan 7500 Nederlandse
faience-tegels, onder koning Frederik Willem I in 1720 aangebracht, sieren de
wanden en het plafond.” zo lees ik : “Het
is een van de weinig bewaard gebleven voorbeelden van een ooit wijdverbreide
mode.”
 |
| Delfts blauwe tegelzaal in Potsdam |
Waren de architecten van het Delftse bureau
Mecanoo ooit in Potsdam? Die gaan het nieuwe Delftse station bouwen. Hebben ze
zich toen laten inspireren door de blauwe tegelwanden daar? Zou kunnen, maar
even zo goed hebben ze het zelf bedacht.
Want Delfts blauw is straks ook in de hal van het
nieuwe station te zien. Het lijkt er op of de ooit wijdverbreide mode nooit weg is geweest.
Maar waarom niet gekozen voor een moderne
aankleding van het glazen station? Delft als stad van techniek behoort met zijn
innovaties tot de wereldtop. Met nieuwe iconen als de rennende robot en de
wagen op zonne-energie. Het moet toch lukken om het nieuwe station een
eigentijdse uitstraling mee te geven. Blauwe tegels hebben we al meer dan
genoeg. En niet alleen in Delft.
guwie
geplaatst 1 maart 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten