Kansloos

Lei-lindes kennen we. Een rijtje lindebomen voor een kerk of in een laantje, zo gesnoeid dat ze een platte haag vormen.  Aan de Spoorsingel konden we kennis maken met een zelfde techniek die was toegepast op platanen. Krap langs het viaduct en ieder jaar keurig bijgesnoeid. Lei-platanen dus. Maar ze stonden in de weg.  Aan de gebouwen in de Phoenixstraat en Spoorsingel zijn spiegeltjes aangebracht. Daarmee worden eventuele verzakkingen als gevolg van de tunnelbouw gemeten. Toen de platanen eenmaal mooi in blad stonden, bleken ze dat gespiegel in de weg te staan. Kappen dus die bomen. Jammer, maar noodzakelijk.  Op den duur zouden ze toch gesneuveld zijn.

Toen werd het lente, en zie: uit de korte platanenstompen die waren blijven staan, ontsproten rijkelijk jonge platanenblaadjes. Te laag om in de weg te staan en een groene sierraad langs het viaduct. Samen met de gezellige perkjes die bewoners aan de huizenkant hadden aangelegd, zag het er opeens groen en fleurig uit.
Te groen kennelijk, want begin september kwam opnieuw de gemeentelijk zaag langs. Weg met die spontaan uitgelopen plataantjes. Ze vochten een bij voorbaat kansloze strijd uit met de spoortunnel.

Nu rest nog de creativiteit aan de huizenkant in de boomgaten. Her en der staat een grote bloempot op de vlakke stomp, verderop een stoel. De zomerse regen heeft goed meegewerkt. Het groeit en bloeit daar.  Op weer een volgende stomp staat een leeg bierflesje.  Maar het zal allemaal kansloos zijn.

guwie

 geplaatst  16 oktober 2011

Putjesscheppers

“Als jij niet beter je best doet, dan word je maar putjesschepper”. De opstandige puber kreeg dat vroeger nog wel eens te horen van zijn ouders. Een bedreiging met een kennelijk zeer laag geklasseerd beroep. Je werd er vies van en het stonk.

Nooit meer aan gedacht, maar opeens zag ik ze weer: twee mannen die de putdeksel lichtten en daar een peillood in lieten zakken.

Wat blijkt? Iedere dag wordt door een vast koppel mannen de grondwaterstand opgenomen. De betreffende putjes zijn geel of er is een gele cirkel omheen getrokken. Zo geel als de gele hesjes van de mannen.  Valt goed op. Maar vanwaar deze interesse voor het waterpeil? Dat zit zo. Als het grondwater te hoog komt gaat de tunnel drijven.

Nu wordt die natuurlijk stevig verankerd, maar toch.

Al heel lang onttrekt de Gistfabriek, nu DSM, voor zijn koelproces grondwater. Met als gevolg een lagere waterstand in het omringend gebied. DSM heeft inmiddels veel  minder koelwater nodig voor hun productieproces . Maar toch blijven ze nog een aantal jaren flink doorpompen.  Dat maakt de Gemeente Delft en ProRail dus blij. Wellicht wil het Hoogheemraadschap de grondwaterwinning later overnemen. Of wordt het water door de glastuinders gebruikt.

Maar tijdens de hele bouw blijft het meten van de grondwaterstand nodig, vandaar onze “putjesscheppers”.  Een geuzennaam eigenlijk, want deze controle is van vitaal belang. Een drijvende tunnelbak, je moet er niet aan denken.

guwie

geplaatst 1 oktober 2011