De trein duikt straks in het noorden van de stad onder de grond. Bij de Poort van Delft, waar eerder de Bacinol stond of - zoals we hem vroeger noemden - de Gistfabriek, zien we nu als nieuw baken een witte fabriek. Jarenlang rolde daar de hele wereldproductie van penicilline van de band. De Gist stootte het gebouw af en sindsdien was de Bacinol verzamelgebouw voor de creatieve sector. Ateliers en kleine ondernemingen zochten elkaars gezelschap in de oude fabriek. Tl-buizen van verschillende kleuren zorgden ’s avonds voor een feestelijke verlichting in het trappenhuis.
Maar ook de Bacinol is plat gegaan. De afbraak was spectaculair. Een hoge kraan met camera heeft behoedzaam de brokken eraf gehapt. Het puin is op waardige wijze gescheiden, metaal eruit, de brokken baksteen verzameld op een hoop. Sprak daar eerbied voor de geschiedenis uit of zijn slopers altijd zo voorzichtig? Of zelfs creatief?
De witte fabriek die er nu staat -- een serie geschakelde grote cilinders -- is voor even de nieuwe beelddrager aan de noordelijke tunnelingang. Dit is de bentonietcentrale die een mengsel van water, cement en zeer fijne klei levert. Gestort en gehard houdt het goedje de uitgegraven tunnelwand overeind totdat het beton die taak overneemt.
En daarna, als alle wanden gevuld zijn, zal ook deze fabriek weer verdwijnen. Plaats maken voor ….. we weten het nog niet. Het bestemmingsplan maakt woningen niet mogelijk: te dicht bij de DSM. Misschien toch het nieuwe Sportfondsenbad, of een mooi stadspark? Maar……wat dan ook, markeer deze plek met zijn bijzondere verleden. De Poort van Delft verdient iets markants.
guwie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten