 |
| Paradijs voor minispoortreintjes |
Voor kinderen die aan de Spoorsingel,
Phoenixstraat, Westvest of Engelsestraat te logeren komen ligt het programma
voor het oprapen. Een wandeling met een vierjarige langs de tunnelwerken vult
gemakkelijk een dagdeel. Zelfs bij regen
kan je een heel stuk droog lopen en van onder het viaduct van alles zien.
Kranen en betonauto’s, zandhopen en oud ijzer,
betonnen brokstukken en geheimzinnige trapjes naar beneden. Daar onder brandt
licht en zijn mannen aan het werk. “Daar komen straks de treinen te rijden,
maar dat duurt nog even”, zo legt oma uit. Het gaat het voorstellingsvermogen
van de vierjarige ver te boven.
Bij het station zie je het water dat tussen
ijzeren planken loopt. De tram rijdt daar over een ijzeren brug. ‘IJzer’ lijkt wel het trefwoord: de rails, de
wapening die uit het beton steekt, de ijzeren trap over de huidige
spoorlijn. En de draden waaronder de
trein rijdt. “Nee, die zijn van koper”. “Kan je die kopen?”
De maquette in het voorlichtingscentrum van de
spoorzone is voor deze leeftijdscategorie kennelijk wat te abstract, hoewel er
graag op de knoppen wordt gedrukt. Dat is voor kleuters gesneden koek. Beter is samen op de trein te stappen naar
Rotterdam. Daar is vlak bij het Centraal Station, achter het Groothandelsgebouw,
een spoortreintjesparadijs: “Miniworld Rotterdam”. Een hal vol met rijdende
miniatuurtreintjes, met mini-bebouwing, verlichting en alles wat daar bij
hoort. Oud en jong kijkt zijn ogen uit.
De Hanzelijn die nu klaar is rijdt daar in minivorm al jaren rond. Ze zouden zo maar kunnen beginnen om de
toekomstige situatie in Delft na te bouwen. Net echt.
guwie
geplaatst 15 mei 2013
