Grondverzet

Zware vrachtwagens rijden af en aan. Die voeren vooral grond af. Hoeveel grond?  Stel je voor: een 100 meter lange galerijflat van 10 verdiepingen helemaal gevuld met aarde uit de spoortunnel. En dan 40 van deze flats bij elkaar, vol met grond.  Dan weet je hoeveel grond er verzet moet worden.
Je vraagt je af waar al die grond blijft. Het mooiste antwoord is: die wordt hergebruikt. Maar het is de vraag of al dat materiaal straks weer nodig is. En vooral of de grond niet te verontreinigd is om elders weer gebruikt te worden.


Wat gebeurt er? Overal waar grond wordt uitgegraven, wordt die bemonsterd. Zo wordt vastgesteld of er aan de gestelde milieu-eisen wordt voldaan. Dat blijkt overigens op het spoorzonetracé meestal het geval te zijn. Tot en met het eerste kwartaal van dit jaar zijn al 6440 vrachten grond afgevoerd. Te vuile grond wordt verwerkt in een zogenoemde grondbank die bevoegd en erkend is vervuilde grond te scheiden en te verbeteren


De meeste opgedolven grond wordt echter gestort in twee tijdelijke buffers. Eén op het voormalige Serpoterrein en de andere aan de Wateringsevest. Als er straks een nieuwe stadswijk ten zuiden van het station komt, is veel grond nodig om dat terrein op te hogen. In de hele spoorzone moet er 35 hectare bouwrijp gemaakt worden. De grond die daarvoor nodig is komt uit het gebied zelf. Is er dan nog over, dan gaat dat naar de Maasvlakte of wil Spijkenisse het wel hebben voor zijn nieuwe golfterrein. Dus Delftse grond blijft zoveel mogelijk in Delft. Hoe dichter bij huis hergebruikt, hoe beter voor het milieu en hoe lager de kosten. Iedereen blij.

guwie

geplaatst 16 juli 2011

Werkmannen

De mannen zijn er maar wat trots op. In hun gele hesje en met hun helm op staan ze afgebeeld op een groot doek. Zij bouwen hier de spoortunnel en dat mag iedereen weten.  De groepsfoto hangt levensgroot aan het hek. Het kan niet missen.  Dit zijn de bouwvakkers die bemodderd en al dagelijks in de weer zijn de klus te klaren. Een van hen regelt het kruisende verkeer. Hij zorgt er voor dat de voetgangers- en fietsenstroom van en naar het station en het werkverkeer veilig kunnen kruisen.

Al de anderen zijn de bouwvakkers die de diepwandgravers bedienen, het betonstorten begeleiden, in de vrachtwagens rijden. En hun werkkleding is daarop afgestemd. Veiligheid gaat daarbij boven alles. De gele fluoriserende hesjes zorgen er voor dat ze opvallen. Je ziet ze onmiddellijk op het modderige bouwterrein. Met hun bouwhelm zien ze er uit als eigentijdse bouwvakkers. Een groot verschil met de werkmannen van vroeger. Die werden neergezet in hun overall, vaak met pet en in ieder geval zonder een kleurig hesje aan.

De afbeeldingen van Gerd Arntz  (1900-1988) laten dat zien. Hij was de grafisch ontwerper die icoontjes maakte van fabrieksterreinen, van arbeiders, van het leger. Arntz bracht figuren en symbolen terug tot hun meest basale vorm. In deze tijd van informatie-overload hebben ze nog niets van hun kracht ingeboet. We maken nu een groepsfoto van de bouwvakkers en hangen die aan het hek. Arntz zou ze zeker anders afgebeeld hebben. Strakker, maar minder levend.
                                                  
guwie

geplaatst 2 juli 2011