Eindstation

Veel vroeger dan gedacht rijden de treinen in het voorjaar van 2015 door de tunnel. Is dat een succes of overheersen toch de wanklanken? Gaat de bevolking nog jarenlang gebukt onder de uit de hand gelopen kosten?  Zeker is dat de aanleg van de treintunnel veel los maakt in Delft.

Burgers ageerden tegen de overlast. Hekken die de doorgang belemmerden, geluidhinder door het intrillen van damwanden, te steile trappen in de fietstunnel. Winkels aan Phoenixstraat en Buitenwatersloot die hun deuren voorgoed hebben gesloten. Er is ook winst. Uitgekiende innovaties die worden toegepast om de veiligheid in de tunnel te verzekeren. Een gedurfd, maar volgens sommigen ook omstreden ontwerp van het stadskantoor annex station waarvan de bouw al een eind op streek is. Dat zijn dan weer de pluspunten die “ creating history” als slogan van Delft handen en voeten geven.

Het stootblok blokeert de doorgang van de trein. Het eindstation is bereikt.

 De trein onder de grond, de stad knapt er van op. De uitstraling wordt beter en de winkels kunnen weer open. Als later ook de nieuwe woonwijken in de spoorzone zijn aangelegd hebben we een Nieuwe Delft. De vakwereld van civiele techniek en stedenbouw kwam volop aan haar trekken. De spoorzone bracht musici op de been en breiende vrouwen. Dichtende scholieren die van de spoorzone hun eigen project maakten. Een kunstenaar die vanuit de huizen aan de Spoorsingel foto’s maakte. Een boek over Molen De Roos.

Voor dit weblog www.spoorslag.blogspot.com is het eindstation bereikt. Binnenkort ligt een kleurrijk boek met de verzamelde columns in de boekhandel.  Een boek over de menselijke kant van een technisch werk. Over de mannen op de bouw en de belevenissen en emoties van bewoners en bezoekers. Kritisch en enthousiast tegelijk.

guwie

geplaatst 16 december 2014