Vreemdeling

“Het station is een vreemdeling in eigen omgeving geworden”, zo lees ik in het onderschrift bij een foto van het oude station in Delft.  Het is een foto van Els Kemper bij een artikel van de Commissie Behoud Stadsschoon van Delfia Batavorum van april 2013. Deze commissie kijkt kritisch mee naar alles wat in de spoorzone gepland wordt. Ze blijken echter nogal eens het nakijken te hebben.

Een vreemdeling in eigen omgeving. Dat doet haast denken aan de gevoelens van de oorspronkelijke bevolking in oude wijken waar steeds meer immigranten zijn komen  wonen. Zou het huidige station zich straks ook niet meer zo lekker voelen midden in een compleet nieuwe omgeving? Een glazen stadhuis annex stationshal, een modern busstation daarvoor, nieuwe woningen, een eigentijds park. Is het wel zo leuk om daar als vreemde eenling uit een andere tijd tussen  te staan? Dat hangt af van de nieuwe functie die het oude station krijgt. Naarmate het beter lukt daar een publiekstrekker van te maken, zal het oude gebouw gemakkelijker geaccepteerd worden. Een grand café voor de treinreiziger, ’s ochtends met een snelle ontbijtservice, ’s middags en ’s avonds als loungecafe om lekker uit te puffen.  En dan niet ’s avonds al om tien uur dicht natuurlijk. In Delft stoppen ook nachttreinen.

Het oude station begin 2010, hier al zonder
het gesloopte busstation dat er voor lag

Geen kleine klus zo’n onderneming, want het moet wel renderen. Iedere twee jaar een andere ondernemer met tussendoor leegstand? Dat liever niet.  Laten we hopen dat het station zich straks geen vreemdeling in eigen omgeving gaat voelen.  Misschien zitten we dan wel weer in de economische lift en komt daar een bloeiend bedrijf.  Het monumentale gebouw met zijn uientorentje is er karakteristiek genoeg voor.

guwie

geplaatst 1 juni 2013