Referendum

De bouw van de nieuwe ondergrondse stationshal, schuin tegenover het fraaie oude stationsgebouw, kan niemand ontgaan. De dagelijkse stroom reizigers die zich naar de treinen haasten kunnen het werk op de voet volgen. En ook vanuit de trein is er een goed zicht op. In de diepe bouwput worden houten etages gebouwd die worden afgedekt met een dak. IJzervlechters zijn op het dak druk in de weer om de bewapening vernuftig in elkaar te knopen. Een hele klus, maar nodig om na het betonstorten een stevige dakconstructie voor de stationshal te krijgen. Over een paar jaar stoppen hier onder het dak de vele treinen die Delft aandoen. De ontwerpers van Benthem Crauwel Architekten hebben al mooie impressies gemaakt hoe de ondergrondse halte er uit gaat zien. Tot zo ver is het allemaal duidelijk.


Maar dan. Het stadskantoor. Dat wordt boven op het station gebouwd. Of toch maar niet? In de gemeenteraad houdt het nieuwe onderkomen de gemoederen flink bezig. Het glazen gebouw is niet mooi, het is te hoog en te groot, volgens de tegenstanders. Het nieuwe stadskantoor is helemaal niet nodig in een tijd van bezuiniging. De inwoners van Delft mogen het nu zeggen. Dat is nog eens democratie. Maar zoals bekend gaan bij een referendum vooral de tegenstanders stemmen. Is Delft daarmee gebaat?

Dat valt te betwijfelen. Stadskantoor en station worden de zichtbare entree van Delft.  Natuurlijk moet je onderzoeken of het goedkoper kan, kleiner wellicht. Maar helemaal geen stadskantoor bouwen is een gemiste kans. Het kan het icoon worden van de nieuwe spoorzone waar Delft trots op kan zijn. Dat is niet gratis, maar zeker de moeite en het geld waard. Terecht dat zoiets flinke discussies geeft. In de pers en in de gemeenteraad, maar een referendum….

guwie

geplaatst 15 september 2011

Elke dag opruimen

Je fiets stallen bij het station doe je tegenwoordig in een wit vak, de fietsparkeerzone. Binnen de  lijnen en absoluut niet daarbuiten. Een groot bouwdoek bij de fietsenstalling en een bord maken duidelijk dat het de gemeente ernst is. Verkeerd gestalde fietsen worden elke dag verwijderd. Is je goed vastgeketende fiets verdwenen dan mag je naar het fietsdepot om hem op te halen. Streng en rechtvaardig met nog een voordeel. Het aantal weesfietsen neemt zienderogen af.

Maar werkt het ook? In het weekend eens een kijkje genomen.

Achter het station zijn de meeste fietsplekken. Ik schat al gauw een 4000. Tot zo’n vijf minuten lopen van de treinperrons kun je je fiets parkeren. Beetje ver lopen, denkt menig fietser en zoekt een plek dichter bij. 

Het is zaterdagmiddag, alle witte vakken tot ver achter het station staan tjokvol. Dichter bij het station en ook tegen het bouwdoek staan fietsen buiten de vakken. “De foute fietsen worden tot nu toe elke dag weggehaald. Er zijn veel mensen mee in de weer”,  zegt de student van de fietsenstalling als ik er naar vraag. Ik zie dat fout parkeren niet helemaal is te voorkomen. Maar toch lukt het heel aardig om de chaos de baas te blijven. Onder één voorwaarde: dagelijks blijven opruimen, en dat nog 4 jaar lang.

Toon Hermans dichtte ooit:

Hun fietsen lagen in het gras,

En de ijzeren stangen omhelsden elkaar

Twee meter verderop lag het jonge paar

Een politieman kwam en keek ernaar

Maar hij liet ze

Hij dacht, dat zijn zeker die twee van die ….

Zo idyllisch zal het nooit worden met die duizenden fietsen rond het station. De fietsen worden hier gewoon weggehaald.

guwie

geplaatst 1 september 2011